Hoeveel ankers gebruik jij?

Mediteren, in het afgelopen jaar heeft het in mijn leven een steeds vastere vorm aangenomen. ’s Ochtends sta ik er zelfs eerder voor op! Ik vind het heerlijk om te mediteren voordat het gezinsleven op gang komt. En als ik daartoe kans zie, ruim ik er in de middag ook nog een kwartiertje voor in.

Inmiddels wissel ik af met verschillende meditatievormen; de telmeditatie, grondingsmeditatie, energetische meditatie, lichaamsgerichte meditatie met aandacht voor fysieke pijn en ongemak, innerlijk kind meditatie, vergevingsmeditatie (Ho’oponopono), stiltemeditatie. Vaak vormt zich als vanzelf een combinatie van deze verschillende technieken samen tot een meditatie.

SarahMcLean

In 2016 werkte ik een tijdje met het boek ‘De Akasha Kronieken, archief van de ziel’, dit boek biedt een methode om te communiceren met de leraren en meesters van de Kronieken. Bij het werken hierin legde ik altijd een schriftje en een pen naast mij neer, om nieuwe inzichten direct te kunnen noteren.

Op de eerste dag van februari dat jaar, terwijl ik werkte in de Akasha Kronieken, kwam er opeens een naam in mij op: ‘Sarah McLean’. Ik schreef de naam op in mijn schriftje en zocht er later op internet naar. De naam linkte aan een boek, met de titel ‘Soul-Centered, transform your life in 8 weeks with meditation’ Ik bestelde het, las er stukjes in, vond het heel interessant, maar ik had (lees; nam) geen tijd om er verder in te lezen. Het boek verdween in de kast.

Thich Nhat Hanh

Onlangs schreef ik mij in voor een serie van vijf online meditaties die SarahMcLean organiseerde. Hierin deelde zij teachings van Zen meester en wereldwijd spiritueel leider Thich Nhat Hanh, waarna we met mensen van over de hele wereld een stilte meditatie in gingen.

Het werk van Thich Nhat Hanh kende ik enigszins, maar nu ik meerdere teachings van hem zag, gaf het me een groot gevoel van thuiskomen. Het bracht me tot de vraag; kan ik met mijn meditatie-ervaring anderen inspireren? Misschien door het geven van meditatiecursussen? Wordt vervolgd…

Terug naar de vraag waarmee ik dit stuk begon; hoeveel ankers gebruik jij?

Wanneer je start met mediteren, kom je al gauw tot het besef dat het moeilijk is om de voortdurende gedachtestroom tot rust te brengen. Wat kan helpen is het besef dat ons brein een gedachteproducerend orgaan is, net zoals ons hart een orgaan is dat een bepaald aantal slagen per minuut maakt.

Ons brein produceert gemiddeld 1.000 gedachten per uur, daarmee zo’n 12.000 per dag (!). Uit onderzoek blijkt dat sommigen zelfs 50.000 gedachten per dag halen. Je bent je natuurlijk niet bewust van al die gedachten; de helft van de tijd dat je denkt staat je brein op ‘autopilot’. In plaats van dat jij bewust denkt, volgt je brein dan een automatisch programma dat zich bezig houdt met een berg onbewuste zorgen, vragen en dilemma’s.

Onze ‘gedachteproductie’ tot rust brengen is erg moeilijk. Daarom maken we in de meditatie gebruik van ankers; ankers helpen ons onze aandacht bewust te richten. Voorbeelden van ankers zijn: onze ademhaling volgen, ons richten op een fysieke sensatie zoals de luchtstroom die voelbaar is in het puntje van onze neus wanneer we in- en uitademen, onze ademhaling tellen, voelen hoe onze voeten contact maken met de grond, of hoe ons zitvlak contact maakt met de stoel waarop we zitten.

De stille getuige

Wanneer we onze aandacht volledig op ankers richten, kunnen we gewaar worden dat er gedachten zijn die komen en gaan. We nemen ze waar, maar we hoeven ze niet te volgen. We stappen in de rol van de stille getuige, we merken onze gedachten op, kijken er van een afstandje naar, maar hoeven ons er niet langer mee te identificeren.

Dit brengt ons tot de essentie van mediteren, en dat is het besef dat we niet onze gedachten zíjn, maar dat er iets anders in ons is dat kan waarnemen; de stille getuige; ons bewustzijn.

Oefening; de telmeditatie

Hierbij een oefening die in de praktijk vaak niet zo eenvoudig is als dat hij lijkt, namelijk de telmeditatie. In deze oefening maken we gebruik van drie ankers, namelijk de ademhaling, de gewaarwording van de luchtstroom die langs je neusvleugels gaat, en de aandacht die je richt op het tellen.

Neem ongeveer 10 minuten de tijd voor deze oefening. Zoek een plek waar je niet gestoord kunt worden en ga zitten op een stoel, rechtop, zonder tegen de leuning aan te leunen. Sluit je ogen en breng je aandacht naar je zitvlak. Voel waar deze contact maakt met de stoel waarop je zit, voel je bovenbenen op de stoel, voel je zitbeentjes op de stoel. Breng nu je aandacht naar het puntje van je neus, aan de binnenzijde van je neusvleugels, en voel de luchtstroom hier langs bewegen bij elke in- en uitademing. Start met tellen; adem in, adem uit, en tel één. Adem in, adem uit, en tel twee. Tel zo verder tot 100. Zodra je merkt dat je gedachten afdwalen, begin je opnieuw. Lukt het jou om tot de 10 te komen zonder te worden meegenomen in de een of andere gedachte? Succes, en oefening baart kunst!