Het is tijdens onze zomervakantie in het noorden van de Ardèche. Op zoek naar een supermarkt in het nabijgelegen stadje, daarbij scrollend door google maps, valt mijn blik op de vermelding ‘Monastère Bodhinyanarama’. Een klooster? Hier? Ik bezoek de website, ontdek dat het een boeddhistisch klooster betreft, en besluit er samen met Sepp heen te gaan (Ron is op dat moment aan het fietsen). Terwijl we verkennend over het terrein lopen en net een deur ontdekken met de tekst ‘Tempel’ erop, komt er een Aziatisch ogende zuster aanlopen in een oranje/bruine monnikspij, met kaalgeschoren hoofd en een uitnodigende vriendelijke blik. Ze stelt zich voor als Soeur Upekkha (wat ‘gelijkmoedigheid’ betekent). Ik informeer naar de mogelijkheid om te mediteren in de tempel en ze nodigt me uit voor zondagochtend 10 uur. Sepp en ik betreden vervolgens de tempel, baden even in de fijne energie die er hangt, en keren terug naar de camping.
Terug naar het klooster
Die zondagochtend rijd ik opnieuw naar de tempel. Ik word verwelkomd door zuster Upekkha. Ze komt uit Thailand en spreekt vloeiend Frans en Engels. We betreden de tempel en ze leert me hoe te buigen voor de Boeddha; eenmaal voor de Boeddha, eenmaal voor de Dhamma (‘the Thruth’ fluistert ze) en eenmaal voor de Sangha (‘the Community’). Vervolgens neemt zij plaats op de verhoging naast het Boeddhabeeld en ze nodigt mij uit om een meditatiekussen te pakken en tegenover haar plaats te nemen.
Ze vraagt me met welke meditatietechnieken ik bekend ben en legt me uit wat we deze ochtend gaan doen. We starten met een meditatie van 30 minuten, gericht op het observeren van de beweging van de ademhaling in de buik. Hoewel ik best al wat meditatie-ervaring heb, loop ik tegen allerlei obstakels aan; gedachten over zojuist en over straks, zelf-oordeel, het ‘goed willen doen’ / ofwel een goede leerling willen zijn, gedachten dat ik tot last ben met al m’n gedachten, m’n rechterbeen dat slaapt… zonder dat ze het weet tackelt zuster Upekkha ze allemaal in haar begeleiding, met een zachte vriendelijke stem, ‘in loving kindness’ .
Na de meditatie praten we kort na. De tranen rollen over m’n wangen zonder dat ik echt huil. Ik ben geroerd door haar liefdevolle blik en voel zoveel dankbaarheid.
Wandelmeditatie
Vervolgens lopen we naar buiten, een stukje de heuvel op, en starten we aan een wandelmeditatie van opnieuw 30 minuten. Het is een wat uitgesleten paadje in t gras, waarbij zuster Upekkha tussen de 1e twee bomen heen en weer loopt en ik tussen de tweede en derde boom op het pad. De opdracht die ze me meegeeft is om me af te stemmen op de energie van moeder aarde en van de kosmos, om deze samen te laten komen in mijn hart, en om daar vandaan met mijn aandacht bij mijn voeten heen en weer te lopen tussen de twee bomen. Bij deze bomen steeds een korte pauze nemend, voor een moment van opnieuw afstemmen, alvorens om te keren en weer terug te lopen.
Met takjes, steentjes, blaadje en beestjes op de aarde, is het niet moeilijk om mijn aandacht bij mijn voeten te houden. De korte afstemmomenten bij de bomen voelen alsof ik wordt opgeladen. Ik ervaar een heerlijke wandelmeditatie.
Beter gegrond
Na de wandelmeditatie lopen we terug naar de tempel voor nog een meditatie van 30 minuten, nu zonder de mondelinge begeleiding van zuster Upekkha. Ik merk dat ik veel rustiger ben, beter gegrond. Af en toe merk ik een gedachte op en weet ik mijn aandacht weer terug te brengen naar de buikademhaling. Ik neem ook kleuren waar achter mijn gesloten oogleden en weet mijn aandacht weer terug te brengen naar de buikademhaling. Eén keer drijf ik mee op een gedachtenwolk. Zuster Upekkha moet dit gemerkt hebben want precies op dat moment zegt ze iets over ‘paying attention and becoming aware of thoughts’. Oh ja, weer terug naar de ademhaling… Vlak voor het einde van deze derde meditatie ervaar ik een fel schitterend licht achter mijn gesloten oogleden. Zuster Upekkha slaat de bel drie maal aan, we ronden de meditatie af, buigen voor de Boeddha en lopen naar buiten.
Zware tijden en zelfzorg
Zuster Upekkha leidt me rond over het mooie, groene terrein en vertelt me over de bijzondere tijd waarin we leven. Dat het een zware tijd is m.b.t. de wereldwijde politiek, overheden, oorlogen. Ze zegt me dat we niet bang hoeven te zijn en lachend zegt ze dat we hooguit ons lichaam moeten achterlaten en dat we dan gewoon weer een nieuwe kunnen kiezen. Zo eenvoudig kan het zijn. Zo eenvoudig is het. Goed voor onszelf en onze naasten zorgen, dat is onze cirkel van invloed. Ze benoemt ook dat we spiritualiteit niet boven ons moeten zoeken, maar ‘in the body’. En: ‘Gratitude for the here and now, for our body, for life, for the inbreath and for the outbreath. Practice gratitude every day.’ Wijsheden die ik al langer ken, maar die hier en nu, op deze plek en overgebracht door deze zuster, dieper dan ooit in mij indalen.
Nog twee ochtenden
Bij mijn vertrek nodigt zuster Upekkha mij uit om elke dag te komen mediteren. Hoewel elke dag voor mij niet haalbaar is, we zijn immers als gezin op vakantie, maakt mijn hart een sprongetje. Ik keer die vakantieweek daarom nog twee maal terug naar het klooster. Ook deze ochtenden werken we met een meditatie gericht op de buikademhaling (de zgn. Samatha meditatie), een wandelmeditatie, en een meditatie waarbij we ons bewust zijn van alles wat er hier en nu is; de ademhaling, gedachten, maar ook geuren en geluiden (de zgn. Vipassana meditatie). Ik geniet van deze ochtenden, ik leer en ik ervaar, in dankbaarheid.
Eenmaal thuis
Eenmaal thuis beoefen ik deze meditatievormen dagelijks; ’s ochtends vroeg, op de vlonder, achter in de tuin. Na enkele weken echter, begin ik iets te missen in mijn dagelijkse meditatiemoment. Het heeft te maken met aandacht voor het emotionele lichaam. De geest is wel rustiger, maar er zijn emoties die wat rond blijven drijven. Ik laat de discipline van de boeddhistische meditatievormen los, en werk verder in een afwisseling van boeddhistische, energetische en zelfcompassiemeditatie (Ho’oponopono). Steeds meer lerend, verdiepend, verkennend, beschouwend.
Wil je ook leren mediteren? Meldt je dan vast vrijblijvend aan als belangstellende voor de meditatiecursussen die ik op termijn ga geven.